متن:
ای ناله به جایی نرسیدن تا کی؟ وز باغ حضور، گل نچیدن تا کی؟
آه ای گل سرخِ مانده در خیمۀ سبز دیدن همه را، تو را ندیدن تا کی؟
بله قسمتی از اول طرح مشکل داره و طرح خیلی جالبی نشده.(شاید بشه گفت:حیفِ شعر)(ن1)
پی‌نوشت: اگه می‌خواستم از خودم و حالم بگم واقعا نمی‌دونم از کجا و چطور باید شروع می‌کردم و ادامه‌ش می‌دادم.(ن2)
پی‌نوشت2: اره وقتایی هم هست که غم میاد، ولی دیگه اصلا برام جالب نیست که بیام اینجا بروز بدم. حس می‌کنم یه جور مظلوم‌نماییِ منفوره.(یه‌جور نیاز به هم‌دردی. کسی نیست بگه آخه انتظار از کی دیوونه)(ن3)
پی‌نوشت3: درمورد پ‌ن2، اینکه هم‌چین نظری پیدا کردم دلیل نمی‌شه واقعا بهش عمل کنم.
پی‌نوشت4: یه‌جورایی تا همین‌جاشم ناله بود، نبود؟.فعلا که اوضاع خوبه.خدا کنه خوب بمونه.منظور از خوب‌بودن هم یعنی: فقط افتضاح نیست.(ن4)
پی‌نوشت5: طبق پ‌ن2 اومدم ببینم تو همین پست چقدر مثلا عمل کردم، ناله‌ها رو آخر هر خط شماره گذاشتم. الان می‌بینم که باید عنوان رو هم می‌شمردم.
درباره این سایت